با تعدادی از شاگردان ممتاز یکی از مدارس به اردوی کوه پیمایی رفته بودیم. در ابتدای مسیر گفتم : " بچه ها ! من که همیشه کوه اومدم و خسته نمیشم ولی شما هر موقع خسته شدید بگین تا برگردیم" ، بعد از دو ساعت کوه پیمایی درحالی که دیگر رمقی برایم نمانده بود ، به تصور اینکه آنها هم خسته هستند، رو به جمعیت کرده و گفتم: "بچه ها! چطوره برگردیم؟!"یکدفعه با صدای اعتراض همه مواجه شدم که : "به این زودی؟! هنوز که به قله نرسیدیم! " ، نتیجه تربیتی- ورزشی: هیچ وقت با بچه ها به کوه نروید ؛ چون تا قله را فتح نکنند ول کن معامله نیستند!