به مادرم: ( با شرمساری از حقارت آنچه تقدیم می کنم)

مادر دوباره آمد وقتی که خواب بودم

از شوق دیدن او در پیچ و تاب بودم

مادر توئی؟ نمُردی؟هر دفعه این سؤال و...

با دیدنش دوباره فکر جواب بودم

لبخند می زد و گفت: هرگز نمرده ام من

از دست درس و مشقت در اضطراب بودم!

گفتم دعای مادر حلّال مشکلات است

هر امتحان که دادم من فوتِ آب بودم

*   *   *

فرصت نشد ببوسم دستان خسته اش را

از بس به فکر درس و مشق و کتاب بودم

دیشب صدای پایش در خانه باز پیچید

مادر دوباره آمد وقتی که خواب بودم...