از ابر چشم های تو باران نمی رسد

رعد است و برق و باد و به طوفان نمی رسد

در کوچه های تار دلت گم شدم چرا

شبگرد کوچه ات به خیابان نمی رسد

هرگز کسی نگاه شگفت تو را نداشت

اینجا پری به پای یک انسان نمی رسد

در عکس یادگاری تو در کنار تو

دستم ولی به دست تو آسان نمی رسد

از باغ خنده های تو سیبی نچیده ام

یک سیب کال هم به گدایان نمی رسد

*   *  *

شاعر نرفته بی تو به بن بست خورده است

حق با تو بود، بی تو به پایان نمی رسد