تو هم ما را رها کن، بی وفا باش

اگر "تو" بوده ای حالا "شما" باش

دلم می گیرد از حرفی که گفتی

« که گفتت عاشق یک لا قبا باش؟»

شدی با من غریبه غصه ای نیست

برو با هر کسی شد آشنا باش

اگر چه لحظه هایم سوت و کورند

تو اما با همه  پرماجرا  باش

شدم مشرک اگر با دیدن تو

ولی تو بنده ی خوب خدا باش!

اگر چه یک نگاهت کشته ما را

بیا و قاتلی بی ادعا باش !

*  *  *

نشد یک لحظه غافل باشم از تو

اگر شد لحظه ای هم فکر ما باش

از آنجا که در فصل امتحانات قرار داریم و در این ایام نمی توان مبحث تازه ای را تدریس کرد(چون صدای همه در میآید که فلان امتحان داریم!) ، دیروز خلاصه ای از مستند " آخرین روزهای زمستان " را برای بچه ها نمایش دادم. موقع آماده کردن فیلم چند نفر اعتراض کردند که مستند زندگی شهید باقری چه ربطی به ریاضی داره؟! بعد از اتمام نمایش فیلم یک لحظه احساس کردم کلاس زیادی ساکت است(!) زیر چشمی نگاهی به چهره دانش آموزان انداختم. در کمال تعجب دیدم همه چشمانشان پر از اشک شده...دانش آموزان معترض ابتدای زنگ هم دورم را گرفتند و با التماس فیلم را برای کپی می خواستند!...             نتیجه : مهم تر از خود پیام، قالب و نحوه انتقال آن استا

امروز صبح در راه مدرسه ، فی البداهه دوبیتی زیر  را گفتم . سر کلاس برای بچه ها خواندم. گفتم نظرتون چیه؟گفتند : خوب بود، فقط مصراع آخرش را عوض کنید!

سرد است هوا ولی پفک می چسبد!

خوابیدن و تخت و یک تُشَک می چسبد

از بهر شما که نابغه می باشید

در سردیِ ماه دی کتک می چسبد!

در غیبت تو کنار تو می مانم

تا دیدن ذوالفقار تو می مانم

هر چند که روسیاهم اما آقا

هر جمعه به انتظار تو می مانم

میگم : " خاک بر سرت ! یه هفته دیگه امتحانات ترمه، تو هنوز یه فیثاغورس ساده بلد نیستی حل کنی " با اخم ماژیک رو کنار تخته میذاره و موقع برگشتن به سمت میزش زیر لب غرولند می کنه که : " دنیا هم تموم نشد از شرّ این ریاضی راحت بشیم! "  ، نتیجه آخر دنیایی! : در این ایام از دانش آموزان درس نپرسید ، چون اعصاب معصاب(!) ندارند و حاضرند دنیا را کن فیکون کنند ولی ریاضی نخوانند